Miód spadziowy - skąd się bierze i jakie ma właściwości?
Miód spadziowy jest
jednym z najdroższych miodów w Polsce, ponieważ spadź z której powstaje,
występuje w Polsce w niektórych regionach nawet co kilka lat. Przez to jest
często pomijany, a jego właściwości zdrowotne nie są zapewne większości znane.
Miód ten jest charakterystyczny w smaku, a jego kolor uzależniony jest od
rodzaju drzewa z jakiego pochodzi. Swoje szerokie zastosowanie zawdzięcza
uniwersalnemu działaniu w profilaktyce wielu schorzeń oraz łagodzeniu ich
symptomów.
Miód jest bardziej
odżywczy niż cukier i ze względu na większą zawartość węglowodanów przy
jednoczesnej niskiej kaloryczności, warto dodawać go do słodzenia potraw czy
napojów.
Jak
i z czego powstaje miód spadziowy
Miód spadziowy powstaje
ze spadzi, czyli soku niektórych drzew. To lepka, słodka wydzielina występująca
głównie latem w postaci kropelek na drzewach, wydzielana przez mszyce i czerwce
wysysające soki z młodych pędów i liści. Najczęściej jest to: świerk, jodła,
sosna, modrzew, klon, dąb, brzoza, buk, wierzba, głóg.
Spadź można zbierać na
dwa sposoby. Pierwszym z nich jest bezpośrednie zbieranie z roślin, natomiast
drugim – zbieranie z mszyc wgryzających się w rośliny i wydalających również
spadź. Pszczoły zbierają ją z miejsc nakłutych przez pasożytujące owady sokiem
komórkowym i następnie produkują z niej miód spadziowy. W naszym kraju
najsmaczniejsze miody spadziowe uzyskuje się z drzew liściastych, lecz spotkamy
również miody wytwarzane przez pszczoły ze spadzi drzew iglastych o
łagodniejszym smaku i ładniejszym aromacie.
Właściwości
zdrowotne miodu spadziowego
Prym wiedzie
zastosowanie w chorobach dróg oddechowych. Działa antyseptycznie,
przeciwzapalnie i wykrztuśnie, dlatego też dobrze wpływa na przeziębienia i
poważniejsze choroby, takie jak np. zapalenie płuc, przez co polecany jest w
czasie przeziębienia. Miód spadziowy dzięki bogactwu flawonoidów, stosowany
jest także przy schorzeniach układu krwionośnego i pozytywnie działa na serce
dzięki właściwościach przeciwmiażdżycowych. Średnia ilość flawonoidów w miodzie
spadziowym zebranym w Polsce wynosi ok. 6,5 mg/kg, a związków fenolowych
spotkamy ok. 645 mg/kg w spadzi iglastej i ok. 1260 w spadzi liściastej. Jego
spożywanie również korzystnie działa na układ nerwowy czy schorzenia stawów.
Osoby pracujące w
szkodliwych warunkach przy produkcji toksycznych substancji, a także po
kuracjach silnymi lekami (np. sterydowymi) powinny spożywać miód dzięki
właściwościom odtruwającym. Ponadto sprawdza się w leczeniu anemii, astmy,
kamicy nerkowej oraz reguluje przemianę materii,. Chwalony jest także przez
swoje właściwości przeciwrakowe.
Miód spadziowy polecany
jest także przez stomatologów znających jego właściwości zapobiegające
tworzeniu się kamienia nazębnego. Wyróżnić możemy dwa gatunki miodów
spadziowych: liściasty i iglasty.
Miód
spadziowy iglasty
Wyróżnić możemy dwa
gatunki miodów spadziowych i pierwszym z nich jest miód spadziowy iglasty.
Spadź iglasta pochodzi z drzew iglastych, ma łagodniejszy smak niż spadź z
drzew liściastych z lekkim posmakiem żywicznym. Ma dość charakterystyczny kolor
– ciemny, prawie czarny z odcieniem zielonkawym lub nawet szarawym. Najczęściej
miód spadziowy iglasty uzyskuje się ze świerków, jodły, sosny czy modrzewia.
Znakomicie sprawdza się w schorzeniach dróg oddechowych, przewodu pokarmowego,
zaparciach, biegunkach, chorobach serca i naczyń oraz nerwicy.
Miód
spadziowy liściasty
Drugim gatunkiem miodów
spadziowych jest miód spadziowy liściasty, który pochodzi z drzew owocowych
oraz liściastych. Ten wytwarzany z drzew owocowych przyjmuje barwę
złocistożółtą i zapach kwiatów, natomiast miód z drzew liściastych
charakteryzuje się niezbyt przyjemnym smakiem. Jasna barwa miodu ciemnieje pod
wpływem światła i tlenu.
Całość przeczytasz: TUTAJ
About the Author
0 komentarze